Door de keldertrap zakken en andere kopzorgen met een eigen huis

Ik ben blij met mijn huis. Het is een gezellige eengezinswoning, niet te groot en niet te klein. De woonkamer is wat aan de krappe kant, maar dat maken de 2 bovenverdiepingen ruimschoots goed. Ik ben vooral ook heel trots dat het mij als alleenstaande mama gelukt is om het huis waar mijn kinderen geboren zijn, te houden. Ik moet eerlijk toegeven dat dit zonder de werknemerskorting op de hypotheek én de lage uitkoopprijs die mijn ex voorstelde, waarschijnlijk niet zou zijn gelukt. Dank aan beide dus!

anno 1951

Maar nu komt het. Een eigen huis is nooit af, vooral als dat huis al iets ouder is. Mijn huis is gebouwd in 1951 en in de loop der jaren heb ik al heel wat moeten vervangen, schilderen en herstellen. De enkele ramen heb ik vervangen door dubbel glas in pvc, zodat ik ook minder moet schilderen. De schouw heb ik laten herstellen zodat ik veilig een houtkachel aan kon sluiten. De cv-ketel is voor de tweede keer aan vervanging toe, het gaat maar door…

dak vervangen?

Vorig jaar kreeg ik bijna een hartaanval toen ik een gespecialiseerde firma moest laten komen omdat de hele bovenverdieping vol zat met kleine kevertjes. Houtwormkevers in het dakgebint, was het vermoeden, maar ze moesten eerst met een endoscoopcamera terug komen om het verder te onderzoeken. Twee dagen later vond ik in de kast van mijn dochter een pak hondenkoekjes uit een niet nader te noemen dierenwinkel. Gekocht voor haar vierpotige lieveling maar in een tasje in haar kast gezet en vergeten. Dit tasje zat vol kleine kevertjes en wat blijkt: het verschil tussen meelkevers en houtwormkevers zie je alleen onder een vergrootglas… Door het oog van de naald gekropen dus! En onze hond krijgt nu trouwens geen koekjes meer uit die bewuste winkel 🙂

de keldertrap

Maar soms heb ik minder geluk. Mijn houten keldertrap maakte namelijk al een tijdje een vreemd geluid en veerde iets te ver door naar mijn zin. Nu ga ik toch niet dagelijks naar de kelder dus ik dacht dat het niet zo veel kwaad kon. Tot gisteravond dus. Krak, tree helemaal doormidden. Ik heb echt ongelooflijk geluk gehad, want 10 cm onder de bewuste trede staat nog een gemetseld muurtje, een restant van een ouderwetse aardappelbak, jaren 50, weet je wel. Gelukkig zakte ik dus maar 10 cm naar beneden. Voet blauw en overal spierpijn, maar het had dus veel erger kunnen zijn.

verwarming

Nu zou je dus denken dat ik meteen op zoek ga naar een trappenbouwer, maar helaas. Eind november is het expansievat ontploft van mijn cv-ketel. Met als gevolg een flinke waterschade. Nu had ik geen idee wat een expansievat was, maar blijkbaar is dat dus een bol die de extra druk op moet vangen zodat er niets ontploft (o, ironie). Dat vat is dus niet te herstellen en mijn zeer creatieve loodgieter heeft er een dop voor in de plaats gezet. Nu vraag ik mij toch serieus af hoe een dop de druk moet opvangen die een gespecialiseerd vat niet aan kon, maar ach ik ben een leek als het op techniek aan komt.

Bovendien heeft mijn ketel al een tijdje de neiging om op volle kracht te verwarmen als het buiten 30 graden is en te weigeren als het buiten vriest. Het lijkt mij dus verstandiger om de hele boel te vervangen. Daarom ligt er nu op mijn eettafel een hele stapel brochures met prijzen op mij te wachten om de ideale cv-ketel uit te kiezen. Helaas krijg ik spontaan een hyperventilatie-aanval als ik een prijslijst vastpak…

blij

Toch is het niet alleen kommer en kwel, hoor. Als de gedachte aan al het werk en de kosten mij even te veel worden, ga ik gewoon ergens zitten en genieten van mijn huis. Het liefste in mijn keuken, die is echt 100% mijn smaak en daar kom ik weer helemaal tot rust. Ik besef dat ik een enorme geluksvogel ben dat ik dit huis het mijne mag noemen!

Nu ben ik wel heel nieuwsgierig: hoe wonen jullie?

xxx

 

 

 

10 thoughts on “Door de keldertrap zakken en andere kopzorgen met een eigen huis

  1. Het leuke van oude huizen is dat ze meer sfeer hebben vind ik. Maar ook meer onderhoud, dat is weer minder leuk. Die hondenkoekjes, gadver, wat goor! Blij dat de hond er niet van gegeten had, ik denk dat zij er bij aankoop al in zaten.
    En wat een geluk, zo een val kan inderdaad vervelender aflopen. Maar een blauwe voet is ook wel heftig!
    Wij wonen in een huurhuis, een zogenaamde 50plus woning. Maar ruimte genoeg en verder een prima woning. Alleen, tja… je mag niks verbouwen, niet een een kattenluik in de deur zetten. Dat is wel minder leuk 🙂

  2. Herkenbaar, al die onmiskenbare dingetjes die tegelijkertijd voor een hoop ellende kunnen zorgen. Wel fijn dat je inderdaad het negatieve kan ombuigen in het positieve. Fijn hé, zo een speciaal plekje in je eigen huis waar je helemaal tot rust kan komen!

  3. Gelukkig kun je het negatieve gauw weer ombuigen, maar al die praktische zaken kosten al met al een hoop geld. Wij hadden helaas ene verrote dakkapel ook geen leuk geintje!

  4. ik woon sinds kort weer in een huurhuis, was een stapje terug voor mijn idee, maar wat een heerlijkheid om geen koophuis te hebben!
    nu op zoek naar mijn droomhuis.

  5. Is de foto bovenaan deze blog je eigen keuken? Want dat ziet er echt supergezellig uit! Alles heeft zo zijn voor-en nadelen. Op dit moment huren wij. Er zijn ook allerlei dingen kapot wegens een oud huis, maar ondanks ons klagen bij de huisbaas, komt er geen verandering in. Op momenten zoals deze wou ik dan weer dat ik mijn eigendom had, dan kon ik gewoon mijn zin doen! Ik kan nu ook wel herstellingen of wijzigingen uitvoeren, maar lijkt me een beetje zonde van het geld voor iets dat niet van mezelf is 😉

    1. ja, dat is mijn eigen keuken, zelf bedacht en heeeeel blij mee 🙂 Geld uitgeven voor het eigendom van een ander is inderdaad zonde…

  6. Wauw! Wat stoer dat je, ondanks wat hulp, het toch voor elkaar hebt om een eigen huisje te hebben/houden. ? Die pech klinkt bekend, al mag ik echt niet zeuren.
    Ik woon alleen met mijn man, in een vrij ruime eensgezinswoning.
    Momenteel moet er hier ook weer wat kleine klussen gedaan worden, maar ik heb de mazzel met een handige man. ?
    Twee jaar geleden hebben we een grote verbouwing laten uitvoeren, helaas kwam onze aannemer én personeel uit de donkere gaten van de hel. ?(er staat een blog van op mijn site.?)
    Wat 6 weken zou duren, werd 30 weken, vol vreemde dingen en fouten, helaas mocht een andere partij de boel verder afmaken/ overnieuw doen, dus wij zijn genezen van verbouwingen, haha! Wat we zelf kunnen doen, doen we lekker zelf. ?
    Jij veel succes met alles, ik hoop dat het uiteindelijk allemaal meevalt. ?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.